-
1 odstawać się
( o cieczy) to settle, ( o winie) to mature, ( wracać do pierwotnego stanu) to be undoneco się stało, to się nie odstanie — what's done cannot be undone
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odstawać się
-
2 odstawać się
несов.отста́иваться -
3 odstawać\ się
несов. отстаиваться -
4 odstawać
( o uszach) to protrude; ( odróżniać się) to stand out* * *ipf.- aję -ajesz, - waj1. (= oddzielać się, sterczeć) protrude, jut out, stick out.2. (= nie pasować, różnić się) stand out; odstawać od otoczenia stick out like a sore thumb.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odstawać
-
5 odstawać
глаг.• отставать* * *1) (stać) выстаивать, отстаивать, простаивать2) rzad. odstawać (zrywać relacje) отдаляться, отходить, отступать3) odstawać (nie nadążać) отставать (в развитии, успеваемости)4) odstawać (odłączać się, odklejać się) отставать (отделяться)spóźniać się (o zegarze) отставать (о часах)pozostawać w tyle, zostawać w tyle отставать (позади)pot. odczepiać się разг. отставать (переставать надоедать)* * *odsta|wać\odstawaćje, \odstawaćwaj несов. 1. отставать, отделяться;kora \odstawaćje od pnia кора отстаёт (отходит) от ствола;
2. отходить, отделяться+1. odchodzić 2. opuszczać, zrywać (z kim)
* * *odstaje, odstawaj несов.1) отстава́ть, отделя́тьсяkora odstaje od pnia — кора́ отстаёт (отхо́дит) от ствола́
2) отходи́ть, отделя́тьсяSyn: -
6 odstawać
I. vi1) ( nie przylegać) uszy: abstehen2) ( być innym) auffallen, auffällig sein\odstawać od otoczenia in seiner Umgebung auffallen -
7 odstać się
(- anie); vb; od odstawać się* * *pf.- ę -esz2. przen. (= odmienić się) change; co się stało, to się nie odstanie things done cannot be undone, it's no use crying over spilt milk.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odstać się
-
8 odstać się
odstać się [ɔtstaʨ̑ ɕɛ] <- anie>co się stało, to się nie odstanie was geschehen ist, lässt sich nicht ändern [ lub wieder rückgängig machen] -
9 отстаиваться
klarować się, odstawać się -
10 odsta|wać
impf (odstaję) vi 1. (odłączyć się) [tynk, fornir] to come off a. loose- odstające uszy protruding a. bat ears- on ma odstające uszy his ears stick out2. (różnić się) to diverge (od czegoś from sth)- odstawał od kolegów zachowaniem his behaviour made him stand out from his friends- praktyka często odstaje od teorii practice often departs from theory, theory and practice often diverge- odstawać od rzeczywistości/przeciętności to be far removed from reality/to rise above mediocrity3. (zostawać w tyle) to fall a. lag behind- odstawać od innych uczniów to fall behind (the rest of) the class- odstawać od pozostałych/od światowego poziomu to lag behind the rest/the world standard(s)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odsta|wać
-
11 отставать
глаг.• odstawać* * *odbijać się, odchodzić разг., odstawać, ( о часах) późnić się, (с чем-л.) zalegać -
12 отходить
глаг.• odchodzić• odejść• odjechać• odjeżdżać• opuścić• wyjechać• wyjeżdżać• wyjść* * *odbiegać перен., odchodzić, odjeżdżać, odmaszerowywać, odstawać, wycofywać się -
13 lag
[læg] 1. nopóźnienie nt2. vi 3. vt* * *[læɡ] 1. past tense, past participle - lagged; verb((often with behind) to move too slowly and become left behind: We waited for the smaller children, who were lagging behind the rest.) wlec się, odstawać2. noun(an act of lagging or the amount by which one thing is later than another: There is sometimes a time-lag of several seconds between our seeing the lightning and our hearing the thunder.) opóźnienie
См. также в других словарях:
odstawać się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}ndk Id, odstawać sięstaje się {{/stl 8}}– odstać się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, odstawać sięstanie się, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} wracać do stanu sprzed zaistnienia jakiejś niekorzystnej zmiany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krzywdy … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odstawać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, odstawaćstaję, odstawaćstaje, odstawaćwaj {{/stl 8}}– odstać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, odstawaćstanę, odstawaćstanie, odstawaćstań rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} opuszczać jakąś zbiorowość, oddzielać się od niej;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odstawać — ndk IX, odstawaćstaję, odstawaćstajesz, odstawaćwaj, odstawaćwał 1. forma ndk czas. I odstać (p.) 2. «nie nadążać za czymś; odbiegać, różnić się od czegoś» Odstawać wyglądem, zachowaniem od otoczenia. Odstawać od przeciętności, rzeczywistości.… … Słownik języka polskiego
odstać się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}odstawać się I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}odstać się II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}odstawać się II {{/stl 33}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odstać — I dk, odstaćstanę, odstaćstaniesz, odstaćstań, odstaćstał odstawać ndk IX, odstaćstaję, odstaćstajesz, odstaćwaj, odstaćwał 1. «oddzielić się, odłączyć się w pewnym stopniu od całości, odkleić się częściowo» Fornir odstaje od deski. 2. «opuścić,… … Słownik języka polskiego
odchodzić — ndk VIa, odchodzićdzę, odchodzićdzisz, odchodzićchodź, odchodzićdził odejść dk XI, odejdę, odejdziesz, odejdź, odszedł, odeszła, odeszli, odszedłszy 1. «idąc oddalać się, odsuwać się od kogoś, od czegoś, opuszczać jakieś miejsce» Odchodzić powoli … Słownik języka polskiego
odchodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, odchodzićdzę, odchodzićdzi, odchodzićchodź {{/stl 8}}– odejść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, odchodzićjdę, odchodzićjdzie, odejdź, odszedł, odeszła, odeszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień